In de serie portretten: Arjen, Sandra, Lori, Tijn, Floortje

In de serie portretten: Arjen, Sandra, Lori, Tijn, Floortje

Familie Brand uit Leiden op La Grosse Talle (die kleine bovenaan is van ons :-)

Ze kwamen uit Leiden, en trekken drie weken door Frankrijk, iedere keer een week op een andere camping.

Ze zijn hier naartoe gekomen omdat ze dit stukje Frankrijk nog niet kenden. En verder vroegen ze zich onderweg nog af: wat maakt het kamperen nou zo leuk? Dat je in een straal van 50 km een gebied kunt ontvlooien. Rustig, onvoorzien, het komt zoals het komt. Dat kun je in deze omgeving goed doen en daar is een kleine camping als La Grosse Talle ideaal voor. En het zwerfgevoel is belangrijk. Als je uitgekeken bent, kun je ook weer weg. En als het leuk is, dan blijf je langer. Vandaag gaan ze verder, na negen dagen gekampeerd te hebben op wat ze het mooiste plekje van de camping vinden: achter het kerkhof links. Richting het zuiden, omdat de kampeerplaats door de volgende gasten besproken was.

Wat vonden ze van het verblijf op La Grosse Talle? En wat deden ze hier? De wandeling rondom Sepvret en langs de bronnen was een groot succes, niet in de laatste plaats door de zonnebloemen en strobalen die het Franse decor afmaakten. Niet dat ze de aangegeven wandeling hebben gelopen, hoewel ze wel de bronnen hebben gezien, maar ze vonden het geweldig om door de landerijen heen te lopen. En het is een beetje naar evenwicht zoeken met drie kinderen. (Het filmpje van de link is uit 2010.)

En het is goed hardlopen hier.

Het spelletjesfestival in Parthenay was heel erg leuk, maar je moet er niet tegen de middag aankomen, want dan gaat het dicht tot twee uur. Ondertussen bleek de ‘base de loisirs’ in de buurt was een prima uitvalplek voor een picnic en lekker spelen. Maar die spelletjes, zoals in Parthenay, dat moesten ze in Leiden ook doen. Wellicht een mooie uitdaging voor Sandra :-).

Wat opviel, was dat jong en oud allemaal samen aan tafels spelletjes zaten te spelen, zoals Yke en Michelle dat ook vonden van de kinderen op de camping. Heeft het met de kleinschaligheid te maken, of is dat een gevolg van een bepaalde eenvoud die in de Deux-Sèvres zeker te vinden is?

Op vrijdag zijn ze eerst naar de markt in Melle geweest en daarna bootje gaan varen vanuit Arçais (Marais Poitevin) was heel erg leuk, echt vakantie. Arçais is een leuk dorpje, fijn om langs het water te wandelen, leuke oude straatjes, veel bloemen, helemaal Frans, echt on-Nederlands, helemaal de couleur locale waarvoor je naar Frankrijk komt. En de kinderen vonden het gewéldig om te roeien.

De markt in Melle was echt Frans, de Biënnale is een beetje verloren gegaan achter de zonnebril van Lori (uiteindelijk van haar zakgeld gekocht!), maar het is een leuk dorpje. (mmm… het is trouwens een echt stadje, met stadsrechten en al!) Saint-Maixent L’Ecole vonden ze niet zo leuk, ze vonden het zo’n armoedige indruk maken, vooral door de leegstand in de winkelstraten.Volgens Arjen is er met een beetje geld best veel te maken van dat dorp. Interessante discussie, want dat vindt Jan ook, maar het is zo’n ongelofelijk hollandse insteek :-). Hetzelfde geldt voor Parthenay, en dat brengt de discussie weer terug op het spelletjes festival: ze vroegen zich af hoe dat allemaal wordt betaald. Het antwoord is: met veel overheidsgeld en ten koste van locale ontwikkeling de rest van het jaar.

Het viel Arjen op dat ze weinig begraafplaatsen hebben gezien, waarschijnlijk omdat ze weinig zichtbaar waren, in tegenstelling tot wat ze elders in Frankrijk hebben gezien. Celles-sur-Belle was leuk, maar iéts te keurignetjes. Opgeruimd en schoon en helemaal leeg.

La Grosse Talle is een kinderparadijs Dat vindt Sandra, en de kinderen ook. Tijn, die zegt: « ja, met Norah, dat voelt net zoals met mijn beste vriend thuis, en dan straks, dan zie ik haar helemaal niet meer, misschien wel nooit meer! » Nou Tijn, dat voelt Norah net zo. Net zoals Norah ook Lori zal missen, want het was supercool om samen liedjes van Lady Gaga te zingen :-).

Floortje heeft hier de tijd van haar leven gehad, want ze hobbelde overal tussendoor, vond de dansles helemaal geweldig, en heeft alle harten gewonnen door standvastig « nederland, oh nederland’ (wij houden van oranje) te zingen. Altijd, overal. Het is maar dat je het weet, La Grosse Talle is een Franse camping met een Nederlands hart.

Het aller-, allerleukste? Gewoon op de camping zijn, bij het zwembad, de maaltijd en het kampvuurtje. En oh ja, de douches zijn geweldig, de beste ooit op een camping tegengekomen. Tip van Sandra: die douche recht voor je uit als je binnenkomt. Met wasbak in het douchehok.