In de serie portretten: Michelle, Yke, Cian, Luka (twee weken is niet lang genoeg)

In de serie portretten: Michelle, Yke, Cian, Luka (twee weken is niet lang genoeg)

Twee weken op La Grosse Talle vonden ze eigenlijk niet lang genoeg, maar dat konden ze van tevoren niet weten. Wat zijn hun impressies van La Grosse Talle en de Poitou-Charentes?

De familie Rippen heeft natuurlijk uitstapjes gemaakt, bijvoorbeeld naar de Zoodyssée. Dat vonden de kinderen erg leuk (vooral de bizons), maar Michelle en Yke hebben altijd wat moeite met het fenomeen dierenpark, een beetje een dubbel gevoel… Dus het oordeel was gematigd enthousiast, maar dat zegt niet persé veel over de Zoodysée. Daarentegen vonden ze het heel bijzonder dat ze tijdens hun avondwandelingen, het terrein af en 100 meter naar links, 100 meter naar rechts, allerlei dieren zagen: vliegend hert, hazen, vleermuizen, egels en in de tuin zelf de kolibriemot! Die deed zich daar met name tegoed aan de lavendel.

Wat ze heel leuk vonden was het varen op de Marais Poitevin: bootje gehuurd in Coulon, en lekker gepeddeld (allemaal! Oh ja?). Een soort Giethoorn, maar dan groter, en vooral leuk voor de jongens. En hoewel het super rustig was, stonden ze op een gegeven moment toch in een soort van file op het water…

Ze gingen op zaterdag naar ‘onze’ markt, in Saint-Maixent L’Ecole om crèpes te gaan eten en zagen daar onverwachts kinderen uit alle windstreken in traditionele kostuums dansen. Want daar was het Internationaal Kinder Voksfestival juist begonnen (RIFE). En oh ja, de crèpes (Restaurant La Marmite, juist naast de markthallen) waren lekker, en vooral die van Yke (salidoux, met appel en caramel au sel de Guérande). Prachtig terras, de communicatie met de eigenaresse verliep wat typisch, maar al met al zeker de moeite waard.

Daarna zijn ze doorgereden naar Parthenay, om de middeleeuwse stad te zien (het middeleeuwse ‘quartier’ bleek maar één stuk te zijn, maar dat was dan wel weer erg mooi). En wat héél erg leuk was, was dat ze daar onverwachts wéér midden in een festival terechtkwamen, dit keer het spelletjes festival, FLIP. Luka heeft daar nog FLIP geld verdiend, met headbangen op middeleeuwse straat muziek. Dat leverde uiteraard een stoer verhaal op voor alle andere gasten van La Grosse Talle :-).

Het 14e juli-feest in Melle, dat op 13 juli plaatsvond, was super gezellig! Met een one man show, waarvan ze alles konden begrijpen?! Uiteindelijk bleek dat het Pete uit Bristol was, die lang in Frankrijk had gewoond. Het vuurwerk hebben ze uiteindelijk niet gezien, maar de show was geweldig. Wat ook prima was: ze waren allebei hun portemonnaie vergeten, maar hebben toch een hele leuke avond gehad.

La Grosse Talle kinderparadijs Ze hadden wel een beetje voorzien dat er contact met andere mensen zou zijn, maar dit was voor hen een eerste ervaring met zo’n kleinschalige camping erbij en dat is hen erg goed bevallen. Leuk contact, voldoende privacy, en dat alles in de juiste verhouding.

En wat opvallend was: ze hadden zo gehoopt op de aanwezigheid van een andere jongen van negen en één van vijf, maar dat was natuurlijk niet het geval. En het was ook helemaal niet nodig: alle kinderen, van alle leeftijden en zowel jongens als meisjes, speelden uitstekend met elkaar. De grenzen vielen weg en dat was heel prettig voor iedereen! De mannen gingen zelfs vadertje en moedertje spelen. Cian en Lori waren de ouders, Luka en Norah de kinderen. Navraag leverde op dat beide echtelieden het verschrikkelijk vonden om kinderen te hebben én om een partner te hebben:-). Nou ja, ze hebben nog alle tijd om wat meer te oefenen. Maar het zijn inderdaad wel de ‘plaatjes’ en beelden die we hier elk jaar op La Grosse Talle zien: oudere en jongere kinderen die ineens met elkaar gaan spelen.

Een neveneffect van al dat spelend kindergrut was dat de jongens halverwege de maaltijd steevast vroegen of ze al van tafel mochten om te gaan spelen. Hetgeen uitermate werd gewaardeerd door de (echte) ouders:  jaaaaa, jullie mogen weer gaan spelen (Rust!). De jongens werden onweerstaanbaar aangetrokken door alle andere kinderen, er was altijd wel iemand bij de trampoline of schommel om mee te spelen. Dat gaf Michelle dan weer de tijd en de rust om Maeve Binchy in het Nederlands te lezen (uitstekende vakantie literatuur, een hele bijzondere ervaring voor deze Ierse die in Nederland woont!

Cian vond het kampvuur het aller-, allerleukste, met de marshmellows natuurlijk. Tip van Cian : ze zijn héét, je moet er voorzichtig mee zijn.

Luka vond het leukste: de vakantie. En na lang aandringen (« als je iets nog één keer kon doen, wat zou dat dan zijn? ») : de hoge golven in Chatellaion Plage, waar ze twee keer naartoe zijn geweest (zoals trouwens ook naar het Ile de Ré). Aanvulling van de ouders: douches/toiletten op het mooie strand!, de huizen zijn charmant (art nouveau)én het water was heerlijk warm.

Wij zien ze morgen met een zwaar hart vertrekken, want het waren super-buren!